Martes, Nobyembre 13, 2007
Isa pang hakbang patungo sa Kaguluhan
Huwag sana nilang sabihing gawa ito ng utot ni JDV dahil wala na si JDV sa Batasang Pambansa nang mga panahong iyon. Hindi kagaya ng nangyari sa Glorietta, na hindi pa rin malinaw kung anong nangyari gayong halos isang buwan na ang lumipas, malinaw na isa itong atake sa pamahalaan at sa bayan. Isa na raw ang namatay at isa ang nasa kritikal na kundisyon habang may ilang mga kongresista'y nasugatan. Ano ang magiging epekto nito sa ating bayan ay hindi sigurado. Palagi namang ganoon. Sa panahong ito, palaging walang sigurado. Meron lang palaging bomba.
Lunes, Nobyembre 12, 2007
Isang Mahabang Post Bago ang Simula ng Semestre
1.
Merong convention ngayon ang PAMS. Ginaganap ito sa Shangri-La Edsa. (Nang mga nakalipas na taon, kung hindi ako nagkakamali, ay dinadaos ito sa Shangri-La Makati. Pero alam nyo na ang nangyari doon.) Taon-taon ito at sa nakalipas na mga taon ay madalas dumadalo si Mama kaya't palagi kaming nagtse-check-in sa hotel. Sa pagkakaalam ko, libre bayad sa hotel bagaman hindi ko alam ang proseso kung paano iyon naging libre. Dahil sa totoo lang hindi kami yung pamilya at mga taong naghohotel lang nang basta-basta. Maliban sa mga convention na kagaya nito, hindi kami nagho-hotel.
Ewan ko ba pero parang iba ang dating ng mga high class na hotel kagaya ng Shangri-La. Marahil dahil hindi lang ako sanay pero parang napakapeke ng karanasan ko kapag nagpapalipas ng gabi doon. Parang napakakintab ng lahat, ng mga sahig, salamin, mesa, bintana, pintuan. Parang sobrang lambot ng mga unan, kumot at kama. Parang sobrang lamig ng mga silid. Parang napakabait ng mga tao. Parang OA. Parang humahangga sa hindi totoo.
Lumalabas na yata ang pagka-middle-class at pagkapromdi ko.
2.
May complimentary breakfast para sa dalawang tao ang aming pagtigil sa hotel. Kaya magkasama kami ni Dad na kumain ng agahan sa restawrant ng hotel. Mala-buffet ang kainan kaya siyempre puno ang plato ko. Kung hindi man mga taong kasama sa convention o mga turista (isang buong bus ng mga Koreana [yata hindi ako sigurado] ang nakita naming binaba sa tapat ng hotel), mga businessmen at business women ang nakasama naming kumain doon. Yung mga tipong upper middle class at upper class na mga tao. Yung milyon-milyon ang kinikita taon-taon. Isa na rito ang dalawang babaeng nakain sa karatig na mesa. Isa sa kanila ay mukhang may mysophobia. Nakabalot sa plastik ang kanyang upuan. May tissue paper siya kapag hinahawakan niya ang kanyang mga kubyertos. May plastik din ang kanyang kamay sa paghawak niya sa kanyang cellphone. Maging kanyang shoulder bag ay may balot na plastik. Ewan ko pero parang ito na ang pinakamayabang na phobia na makukuha ng isang tao. Isipin mo na lang ang pakiramdam ng mga empleyado ng hotel na nakikipag-usap at nagbibigay ng serbisyo sa ganitong tao. Na tila nakapandidiri para sa kanya ang platong ibinigay mo, ikaw ang pinanggagaligan ng dumi. Na para bang napakalinis niya, na walang e. coli at iba pang bacteria ang kanyang bituka, na para bang napakalinis niya hindi dapat madapuan.
Pero hindi ito marahil intensyun ng maysakit nito. Nakakalikha lamang ng ang ganitong uri ng pamumuhay ng isang mayabang na dating. Marahil may nangyari sa kanyang kabataan kung kaya't may ganoon siyang uri ng phobia. Siguro, kung lumaki siya sa probinsya, kasama ang mga puno, ilog, bundok at iba pang arketipo ng kalikasan, mrahil wala siyang ganoong uri ng phobia.
3.1
Pinanood ko sa TV ang finals ng 9-Ball World Pool Championships. Hind buo. Putol-putol rin. (Napapagitan ang Shangri-La Edsa ng Megamall at Shangri-La Plaza, mahirap magkulong lang sa silid ng hotel.) Pinanoo ko ang laban mula nang 11-10 ang score pabor kay Peach ang laban hanggang 15-12 na pabor kay Gomes. Pumanaog ako para maghapunan kasama ang pamilya at naiwan ko ang laban sa ganoong score. Pagkatapos ng hapunan at pumanhik na ulit ako ng silid para ipagpatuloy ang panonood, nagulat na lamang akong makita ang score na 16-15 pabor kay Peach. Sa kahabaan ng pagkain ko ng hapunan, humarurot na si Peach. Hindi na niya halos pinaglaro si Gomes sa huling rack. Nakakalungkot na makitang matalo si Gomes. (Ang ganda kasi ng kanyang laro sa mga nakalipas na araw.) Pero hindi naman iyon nakapagtataka. Parehong magaling sina Gomes at Peach. Ipinakita lamang ni Peach na mas matatag ang kanyang konsentrasyon kumpara sa nakababatang si Gomes. kung tutuusin, pareho silang overachiever sa tournament na ito. Sa simula, walang makapagsasabing sila ang magkikita sa finals. Kung ano man, congratulations sa kanilang dalawa. Sana makita ko pa sa susunod na mga laban sina Gomes at Peach.
3.2
Nakasalubong namin si Django Bustamante sa labas ng Shangri-La Plaza. Wala lang.
4.
May isang pader na naghihiwalay sa Megamall at Shangri-La. Medyo malayo ang lakad bago makaikot dito. Para itong dingding na pumapaligid sa Forbes Park.
5.
Balik Katipunan na ako. Balik sa pagiging MA student. Tama na ang pagpapakasasa.
(Parang napaka-Marxist ng post na ito.)
Merong convention ngayon ang PAMS. Ginaganap ito sa Shangri-La Edsa. (Nang mga nakalipas na taon, kung hindi ako nagkakamali, ay dinadaos ito sa Shangri-La Makati. Pero alam nyo na ang nangyari doon.) Taon-taon ito at sa nakalipas na mga taon ay madalas dumadalo si Mama kaya't palagi kaming nagtse-check-in sa hotel. Sa pagkakaalam ko, libre bayad sa hotel bagaman hindi ko alam ang proseso kung paano iyon naging libre. Dahil sa totoo lang hindi kami yung pamilya at mga taong naghohotel lang nang basta-basta. Maliban sa mga convention na kagaya nito, hindi kami nagho-hotel.
Ewan ko ba pero parang iba ang dating ng mga high class na hotel kagaya ng Shangri-La. Marahil dahil hindi lang ako sanay pero parang napakapeke ng karanasan ko kapag nagpapalipas ng gabi doon. Parang napakakintab ng lahat, ng mga sahig, salamin, mesa, bintana, pintuan. Parang sobrang lambot ng mga unan, kumot at kama. Parang sobrang lamig ng mga silid. Parang napakabait ng mga tao. Parang OA. Parang humahangga sa hindi totoo.
Lumalabas na yata ang pagka-middle-class at pagkapromdi ko.
2.
May complimentary breakfast para sa dalawang tao ang aming pagtigil sa hotel. Kaya magkasama kami ni Dad na kumain ng agahan sa restawrant ng hotel. Mala-buffet ang kainan kaya siyempre puno ang plato ko. Kung hindi man mga taong kasama sa convention o mga turista (isang buong bus ng mga Koreana [yata hindi ako sigurado] ang nakita naming binaba sa tapat ng hotel), mga businessmen at business women ang nakasama naming kumain doon. Yung mga tipong upper middle class at upper class na mga tao. Yung milyon-milyon ang kinikita taon-taon. Isa na rito ang dalawang babaeng nakain sa karatig na mesa. Isa sa kanila ay mukhang may mysophobia. Nakabalot sa plastik ang kanyang upuan. May tissue paper siya kapag hinahawakan niya ang kanyang mga kubyertos. May plastik din ang kanyang kamay sa paghawak niya sa kanyang cellphone. Maging kanyang shoulder bag ay may balot na plastik. Ewan ko pero parang ito na ang pinakamayabang na phobia na makukuha ng isang tao. Isipin mo na lang ang pakiramdam ng mga empleyado ng hotel na nakikipag-usap at nagbibigay ng serbisyo sa ganitong tao. Na tila nakapandidiri para sa kanya ang platong ibinigay mo, ikaw ang pinanggagaligan ng dumi. Na para bang napakalinis niya, na walang e. coli at iba pang bacteria ang kanyang bituka, na para bang napakalinis niya hindi dapat madapuan.
Pero hindi ito marahil intensyun ng maysakit nito. Nakakalikha lamang ng ang ganitong uri ng pamumuhay ng isang mayabang na dating. Marahil may nangyari sa kanyang kabataan kung kaya't may ganoon siyang uri ng phobia. Siguro, kung lumaki siya sa probinsya, kasama ang mga puno, ilog, bundok at iba pang arketipo ng kalikasan, mrahil wala siyang ganoong uri ng phobia.
3.1
Pinanood ko sa TV ang finals ng 9-Ball World Pool Championships. Hind buo. Putol-putol rin. (Napapagitan ang Shangri-La Edsa ng Megamall at Shangri-La Plaza, mahirap magkulong lang sa silid ng hotel.) Pinanoo ko ang laban mula nang 11-10 ang score pabor kay Peach ang laban hanggang 15-12 na pabor kay Gomes. Pumanaog ako para maghapunan kasama ang pamilya at naiwan ko ang laban sa ganoong score. Pagkatapos ng hapunan at pumanhik na ulit ako ng silid para ipagpatuloy ang panonood, nagulat na lamang akong makita ang score na 16-15 pabor kay Peach. Sa kahabaan ng pagkain ko ng hapunan, humarurot na si Peach. Hindi na niya halos pinaglaro si Gomes sa huling rack. Nakakalungkot na makitang matalo si Gomes. (Ang ganda kasi ng kanyang laro sa mga nakalipas na araw.) Pero hindi naman iyon nakapagtataka. Parehong magaling sina Gomes at Peach. Ipinakita lamang ni Peach na mas matatag ang kanyang konsentrasyon kumpara sa nakababatang si Gomes. kung tutuusin, pareho silang overachiever sa tournament na ito. Sa simula, walang makapagsasabing sila ang magkikita sa finals. Kung ano man, congratulations sa kanilang dalawa. Sana makita ko pa sa susunod na mga laban sina Gomes at Peach.
3.2
Nakasalubong namin si Django Bustamante sa labas ng Shangri-La Plaza. Wala lang.
4.
May isang pader na naghihiwalay sa Megamall at Shangri-La. Medyo malayo ang lakad bago makaikot dito. Para itong dingding na pumapaligid sa Forbes Park.
5.
Balik Katipunan na ako. Balik sa pagiging MA student. Tama na ang pagpapakasasa.
(Parang napaka-Marxist ng post na ito.)
Biyernes, Nobyembre 09, 2007
Pagharurot o Pagbulusok?
1.
Nag-enrol na ako kanina. Ang kinuha kong mga klase ay:
FIL 203 A MAPANURING KASAYSAYAN NG PANITIKAN NG PILIPINAS 3 SAT 1300-1600 F-113 COROZA, MICHAEL M.
FIL 217.2 A MGA KAISIPAN SA PANITIKAN: KANLURANIN 3 SAT 0900-1200 F-304 POPA, ALLAN C.
LIT 233 A MODERN POETRY 3 M-W-F 1530-1630 CTC 303 SERRANO, VINCENZ C.
Last minute na desisyon ang pagkuha ko ng Modern Poetry. Naisip kong mainam na balanse sa aking kaalaman ang pagkuha ko nito. At mukhang magiging interesante na maging guro ko ulit si Sir Vince na huli kong naging teacher noong Second Year ako, apat-limang taon na ang nakakaraan. (Uhugin pa ako.) At ayon kay Ate Mel, ito na huli kong siyam na units bago ako maaaring mag-compre. Panahon na para hasain ang aking French (may language requirement e) at humingi kay Sir Vim ng reading list para sa compre. (Ang yabang, parang papasa na sa last sem na ito.) [Aba'y full student ako, nakakahiya naman kung pumalpak pa ako.]
2.
Madali raw makita ang Comet Holmes ngayon. Pero sa masungit na panahong ito, paano ko makikita iyan?
3.
Pagkatapos na kamuntikang matalo kagabi, pinagbakasyon nang maaga ni Django Bustamante si Alex Pagulayan. Ang hirap panoorin ang laban nila dahil hindi ko alam kung sino ang susuportahan. Sa huli, hindi mapigil-pigil si Django at pinanood lamang ni Alex na maglinis ng bola ang binansagang Pinakamagaling na Manlalarong Hindi Pa Nananalo ng World Championship. Ito kaya ang taon ni Django? Sana. Pero nariyan pa ang mga mas nakababatang sina Joven Bustamante at Roberto Gomez. At mukhang magagaling ang labang ipinakita ng mga Europeo. At huwag kalimutan ang mga taga-Taiwan na karibal nating Pinoy sa laro ng bilyar.
4.
Kagaya ng sinabi ni wingspread, isang naaayong alegorya ng pagpapakamatay ni Mariannet sa kalagayan Pilipinas at ng maraming Filipino sa Pilipinas ngayon. Ayon sa news clip na narinig ko radyo, may mag-asawa raw sa Pasig na namigay ng mga gamit sa pamilya ni Mariannet pagkatapos mapanood sa TV ang nangyari sa bata. At kasama ng damit at pera ay ang isang mountain bike na bahagi sa hiniling ni Mariannet sa isang di naibigay na sulat para sa "Wish Ko Lang". Ewan ko ba pero parang ang weird na reaksiyon ito. Aanhin pa ang bike kung wala na ang bata? Baka pwede pang ibigay kay Reynald, kapatid ni Mariannet, ang bike. Napapailing lang talaga ako sa nangyayari. Bakit ngayon lang na namatay ang isang bata upang kumilos? Ilan kayang bata ang namamatay/nagpapakamatay araw-araw?
Nag-enrol na ako kanina. Ang kinuha kong mga klase ay:
FIL 203 A MAPANURING KASAYSAYAN NG PANITIKAN NG PILIPINAS 3 SAT 1300-1600 F-113 COROZA, MICHAEL M.
FIL 217.2 A MGA KAISIPAN SA PANITIKAN: KANLURANIN 3 SAT 0900-1200 F-304 POPA, ALLAN C.
LIT 233 A MODERN POETRY 3 M-W-F 1530-1630 CTC 303 SERRANO, VINCENZ C.
Last minute na desisyon ang pagkuha ko ng Modern Poetry. Naisip kong mainam na balanse sa aking kaalaman ang pagkuha ko nito. At mukhang magiging interesante na maging guro ko ulit si Sir Vince na huli kong naging teacher noong Second Year ako, apat-limang taon na ang nakakaraan. (Uhugin pa ako.) At ayon kay Ate Mel, ito na huli kong siyam na units bago ako maaaring mag-compre. Panahon na para hasain ang aking French (may language requirement e) at humingi kay Sir Vim ng reading list para sa compre. (Ang yabang, parang papasa na sa last sem na ito.) [Aba'y full student ako, nakakahiya naman kung pumalpak pa ako.]
2.
Madali raw makita ang Comet Holmes ngayon. Pero sa masungit na panahong ito, paano ko makikita iyan?
3.
Pagkatapos na kamuntikang matalo kagabi, pinagbakasyon nang maaga ni Django Bustamante si Alex Pagulayan. Ang hirap panoorin ang laban nila dahil hindi ko alam kung sino ang susuportahan. Sa huli, hindi mapigil-pigil si Django at pinanood lamang ni Alex na maglinis ng bola ang binansagang Pinakamagaling na Manlalarong Hindi Pa Nananalo ng World Championship. Ito kaya ang taon ni Django? Sana. Pero nariyan pa ang mga mas nakababatang sina Joven Bustamante at Roberto Gomez. At mukhang magagaling ang labang ipinakita ng mga Europeo. At huwag kalimutan ang mga taga-Taiwan na karibal nating Pinoy sa laro ng bilyar.
4.
Kagaya ng sinabi ni wingspread, isang naaayong alegorya ng pagpapakamatay ni Mariannet sa kalagayan Pilipinas at ng maraming Filipino sa Pilipinas ngayon. Ayon sa news clip na narinig ko radyo, may mag-asawa raw sa Pasig na namigay ng mga gamit sa pamilya ni Mariannet pagkatapos mapanood sa TV ang nangyari sa bata. At kasama ng damit at pera ay ang isang mountain bike na bahagi sa hiniling ni Mariannet sa isang di naibigay na sulat para sa "Wish Ko Lang". Ewan ko ba pero parang ang weird na reaksiyon ito. Aanhin pa ang bike kung wala na ang bata? Baka pwede pang ibigay kay Reynald, kapatid ni Mariannet, ang bike. Napapailing lang talaga ako sa nangyayari. Bakit ngayon lang na namatay ang isang bata upang kumilos? Ilan kayang bata ang namamatay/nagpapakamatay araw-araw?
Miyerkules, Nobyembre 07, 2007
Frame
1.
Nilagay ko na kanina sa isang frame ang aking diploma. Nakakaligtaan kong gawin ito nang mga nakalipas na araw. Mas magandang tingnan ang diploma kapag nasa frame.
2.
Sinusubaybayan ko ngayon ang World Pool Championships. Ang daming pinoy ngayong taon na nakapasok sa final 64. Pasok na sina Jeff de Luna at Django Bustamante sa final 32. Hindi ako marunong magbilyar pero nakakatuwa talagang manood.
3.
Tinatapos ko ngayon ang mga nobelang naudlot ang pagbabasa. Katatapos ko lang kanina ng "Bulaklak ng Maynila" ni Domingo Landicho. Tinatapos ko naman ngayon ang "The Death of Artemio Cruz" ni Carlos Fuentes. Susunod kong babasahin, sana, ang "Balthasar and Blimunda" ni Jose Saramago at "Things Fall Apart" ni Chinua Achebe. Sana magaan-gaan ang required readings para sa darating na semestre.
4.
Mga balak kong kunin sa darating na semestre:
Sigurado:
FIL 203 A MAPANURING KASAYSAYAN NG PANITIKAN NG PILIPINAS 3 SAT 1300-1600 F-113 COROZA, MICHAEL M.
Pinag-iisipan pa:
FIL 206 A MAPANURING PAR-AARAL SA BUHAY AT MGA AKDA NI RIZAL 3 T 1630-1930 FIL DEPT BELLEN, CHRISTINE S.
FIL 217.2 A MGA KAISIPAN SA PANITIKAN: KANLURANIN 3 SAT 0900-1200 F-304 POPA, ALLAN C.
LIT 253 A THE MODERN NOVEL 3 TH 1630-1930 SEC-A210A TO BE ARRANGED
COM 219.1 A SPECIAL TOPICS IN FILM: LITERATURE AND FILM 3 T 0900-1200 COM D TO BE ARRANGED
PH 213 A HISTORY OF ANCIENT INDIAN THOUGHT 3 T-TH 1630-1800 K-202 RASIAH, FR. FRANCIS J.
Balak kong kumuha ng 9 units ngayong second sem. Required and Fil 203. Mukhang magiging guro na naman si Sir Mike. Kukuha ako ng isa pang Fil class at pinagpipilian ko ang tungkol kay Rizal at ang sa Kanluranin. May pagkiling ako sa klase ni Sir Allan Popa bilang subject pero ayoko dahil sa schedule kasi magbubuong araw ako niyan tuwing Sabado. Pero baka iyon na rin ang kunin ko. May isa pa akong elective at kung kukunin ko ang Kanluranin baka kunin ko naman ang History of Ancient Indian Thought para balanse. Pero nagdadalawang isip ako dahil hindi ako pamilyar sa MA level na Philo. Gusto ko ring kunin ang The Modern Novel na offer ng English Dept dahil ituturo daw ito ng isang visiting professor. At mukhang komplementaryo ito sa ituturo ni Sir Allan. Kaya nga lang, kung kukunin ko ito, ito ang magiging pangatlo kong kursong puro nobela ang binabasa ko. Yung Nobelang Tagalog sa ilalim ni Sir Vim at yung Development of Fiction sa ilalim ni Sir DM. Hindi naman sa nabuburat ako sa nobela. Puros nobela naman talaga ang binabasa ko. Iniisip ko ring baka magandang kunin ang Literature and Film para maiba naman. Pero sa ngayon, toss up ang History of Ancient Indian Thought at The Modern Novel.
5.
May tatlo akong sinusulat na maikling kuwento ngayon, sabay-sabay. At hindi ko sila matapos-tapos. Asar.
Nilagay ko na kanina sa isang frame ang aking diploma. Nakakaligtaan kong gawin ito nang mga nakalipas na araw. Mas magandang tingnan ang diploma kapag nasa frame.
2.
Sinusubaybayan ko ngayon ang World Pool Championships. Ang daming pinoy ngayong taon na nakapasok sa final 64. Pasok na sina Jeff de Luna at Django Bustamante sa final 32. Hindi ako marunong magbilyar pero nakakatuwa talagang manood.
3.
Tinatapos ko ngayon ang mga nobelang naudlot ang pagbabasa. Katatapos ko lang kanina ng "Bulaklak ng Maynila" ni Domingo Landicho. Tinatapos ko naman ngayon ang "The Death of Artemio Cruz" ni Carlos Fuentes. Susunod kong babasahin, sana, ang "Balthasar and Blimunda" ni Jose Saramago at "Things Fall Apart" ni Chinua Achebe. Sana magaan-gaan ang required readings para sa darating na semestre.
4.
Mga balak kong kunin sa darating na semestre:
Sigurado:
FIL 203 A MAPANURING KASAYSAYAN NG PANITIKAN NG PILIPINAS 3 SAT 1300-1600 F-113 COROZA, MICHAEL M.
Pinag-iisipan pa:
FIL 206 A MAPANURING PAR-AARAL SA BUHAY AT MGA AKDA NI RIZAL 3 T 1630-1930 FIL DEPT BELLEN, CHRISTINE S.
FIL 217.2 A MGA KAISIPAN SA PANITIKAN: KANLURANIN 3 SAT 0900-1200 F-304 POPA, ALLAN C.
LIT 253 A THE MODERN NOVEL 3 TH 1630-1930 SEC-A210A TO BE ARRANGED
COM 219.1 A SPECIAL TOPICS IN FILM: LITERATURE AND FILM 3 T 0900-1200 COM D TO BE ARRANGED
PH 213 A HISTORY OF ANCIENT INDIAN THOUGHT 3 T-TH 1630-1800 K-202 RASIAH, FR. FRANCIS J.
Balak kong kumuha ng 9 units ngayong second sem. Required and Fil 203. Mukhang magiging guro na naman si Sir Mike. Kukuha ako ng isa pang Fil class at pinagpipilian ko ang tungkol kay Rizal at ang sa Kanluranin. May pagkiling ako sa klase ni Sir Allan Popa bilang subject pero ayoko dahil sa schedule kasi magbubuong araw ako niyan tuwing Sabado. Pero baka iyon na rin ang kunin ko. May isa pa akong elective at kung kukunin ko ang Kanluranin baka kunin ko naman ang History of Ancient Indian Thought para balanse. Pero nagdadalawang isip ako dahil hindi ako pamilyar sa MA level na Philo. Gusto ko ring kunin ang The Modern Novel na offer ng English Dept dahil ituturo daw ito ng isang visiting professor. At mukhang komplementaryo ito sa ituturo ni Sir Allan. Kaya nga lang, kung kukunin ko ito, ito ang magiging pangatlo kong kursong puro nobela ang binabasa ko. Yung Nobelang Tagalog sa ilalim ni Sir Vim at yung Development of Fiction sa ilalim ni Sir DM. Hindi naman sa nabuburat ako sa nobela. Puros nobela naman talaga ang binabasa ko. Iniisip ko ring baka magandang kunin ang Literature and Film para maiba naman. Pero sa ngayon, toss up ang History of Ancient Indian Thought at The Modern Novel.
5.
May tatlo akong sinusulat na maikling kuwento ngayon, sabay-sabay. At hindi ko sila matapos-tapos. Asar.
Biyernes, Nobyembre 02, 2007
Strike
1.
Kahapon may bumanggang traysikel sa aming kotse. Tinakbuhan kami. Pumarada kami sa isang kanto at hinabol ni Dad ang traysikel. Dahil trapik, naabutan niya. Pinagsususuntok niya. Kaya paga ngayon ang kanyang kamay. Gasgas lang naman ang natamo ng kotse. Kailangan pa bang magkasuntukan? Nauunawaan ko naman ang ginawa ni Dad. Alagang-alaga niya ang aming mga kotse. Pero nakakatwang mapainsin ang napaka-middle class na pagtingin sa kotse. Na para bang ikaw na mismo ang sinampal. Tang ina, gasgas lang iyan sa isang inanimate object! Kaya nahiya talaga ako sa nangyari.
2.
Strike ngayon ang Writers Guild of America. Ibig sabihin? Mauudlot ang pinakasusubaybayan ninyong (hindi ako nakakapag-download at kauti lang ang channel dito sa San Pablo) mga palabas katulad ng Heroes at House. Mukhang magiging madugo ito. Magiging mas astig pa isang reality tv.
3.
Ang daming sinokmani dito sa bahay.
Kahapon may bumanggang traysikel sa aming kotse. Tinakbuhan kami. Pumarada kami sa isang kanto at hinabol ni Dad ang traysikel. Dahil trapik, naabutan niya. Pinagsususuntok niya. Kaya paga ngayon ang kanyang kamay. Gasgas lang naman ang natamo ng kotse. Kailangan pa bang magkasuntukan? Nauunawaan ko naman ang ginawa ni Dad. Alagang-alaga niya ang aming mga kotse. Pero nakakatwang mapainsin ang napaka-middle class na pagtingin sa kotse. Na para bang ikaw na mismo ang sinampal. Tang ina, gasgas lang iyan sa isang inanimate object! Kaya nahiya talaga ako sa nangyari.
2.
Strike ngayon ang Writers Guild of America. Ibig sabihin? Mauudlot ang pinakasusubaybayan ninyong (hindi ako nakakapag-download at kauti lang ang channel dito sa San Pablo) mga palabas katulad ng Heroes at House. Mukhang magiging madugo ito. Magiging mas astig pa isang reality tv.
3.
Ang daming sinokmani dito sa bahay.
Lunes, Oktubre 29, 2007
Dynasty
Tumatakbo sa SK ang pinsan ko sa Binangonan. Papalitan niya ang isa pa naming pinsan. O di ba? Dynasty! "Plataporma" niya ay palaro at liga ng basketball at pagpapaturo ng sayaw. Gusto sana ng kapatid kong tumakbo ng SK dito sa San Pablo. Pero nasa Maynila, sa La Salle, nag-aaral kaya hindi niya masaikaso ang kanyang aplikasyon. Mabuti na ring hindi siya natuloy, magugulo lamang ang sembreak ko.
Hindi ko ramdam ang pagiging eleksiyon ngayon. Dahil siguro barangay lang ito. Walang komersyal sa TV at di ganoong ka OA ang mga tao pagdating sa pangangampanya. Mas personal ang relasyon ng mga tao. Magkakakilala na, ika nga. Pero nariyan pa rin naman ang politikang patron. Maraming mga kandidato dito sa San Pablo ay bankrolled ng isang mas mataas na politoko. Yung nagpagagawa ng mga tarp at iba pang mga kailangan ng mga kandidato. Pero kahit na para sa barangay lamang ito, mukhang seryoso ang mga tao dito sa bahay na bumoto.
Napapanood ko ang serye ng mga dokumentaryo sa BBC tungkol sa demokrasya. Napapanood ko pa lamang at nababasa ay tungkol sa eleksiyon sa pagiging class monitor sa isang paaralan sa China at sa patutunguhan ng politika ng Russia. Parehong hindi hiyang ang demokrasya sa dalawang bansang ito. Higit na pinahahalagahan ang stability kumpara sa kalayaan at karapatang indibidwal. Hindi nauunawaan ng mag-aaral na Tsino kung bakit pa kailangan ng eleksiyon kung nariyan naman ang kanilang guro para pumili ng class monitor. Nang bumagsak ang USSR, maraming mga totalitarian ang nag-alma at nagalit sa pagpipilit sa "demokrasya," isang banyagang konsepto.
Bakit ko binabanggit ito? Dahil tila paghinga na para sa atin ang eleksiyon bagaman may sarili tayong gawain kumpara sa ibang bansa. Ang punto ko ay pinahahalagahan natin ito. Pero kung titingnan natin ay hindi naman nalalayo ang hinahanap nating stability kumpara sa China at Russia. Nagawa na rin lamang natin ay pagsamahin ang kaguluhan ng demokrasya sa pangako ng kapanatagan. Magandang halimbawa ang pamahalaang pambansa natin ngayon. Pangako nila ang kapanatagan at kapayapaan pero palagi't palaging may problemang lumalabas na tumitibag sa kanilang kakayahang papaniwalain ang mga mamamayan sa kanilang mga pangako. At sa patuloy na kawalang-kasiguraduhan ay nagkaroon ng iisa kasiguraduhan: na walang sigurado at walang katotohanan para sa pamahalaan at tangi na lamang nating gawin ay maghintay sa susunod na eleksiyon.
Hindi ko ramdam ang pagiging eleksiyon ngayon. Dahil siguro barangay lang ito. Walang komersyal sa TV at di ganoong ka OA ang mga tao pagdating sa pangangampanya. Mas personal ang relasyon ng mga tao. Magkakakilala na, ika nga. Pero nariyan pa rin naman ang politikang patron. Maraming mga kandidato dito sa San Pablo ay bankrolled ng isang mas mataas na politoko. Yung nagpagagawa ng mga tarp at iba pang mga kailangan ng mga kandidato. Pero kahit na para sa barangay lamang ito, mukhang seryoso ang mga tao dito sa bahay na bumoto.
Napapanood ko ang serye ng mga dokumentaryo sa BBC tungkol sa demokrasya. Napapanood ko pa lamang at nababasa ay tungkol sa eleksiyon sa pagiging class monitor sa isang paaralan sa China at sa patutunguhan ng politika ng Russia. Parehong hindi hiyang ang demokrasya sa dalawang bansang ito. Higit na pinahahalagahan ang stability kumpara sa kalayaan at karapatang indibidwal. Hindi nauunawaan ng mag-aaral na Tsino kung bakit pa kailangan ng eleksiyon kung nariyan naman ang kanilang guro para pumili ng class monitor. Nang bumagsak ang USSR, maraming mga totalitarian ang nag-alma at nagalit sa pagpipilit sa "demokrasya," isang banyagang konsepto.
Bakit ko binabanggit ito? Dahil tila paghinga na para sa atin ang eleksiyon bagaman may sarili tayong gawain kumpara sa ibang bansa. Ang punto ko ay pinahahalagahan natin ito. Pero kung titingnan natin ay hindi naman nalalayo ang hinahanap nating stability kumpara sa China at Russia. Nagawa na rin lamang natin ay pagsamahin ang kaguluhan ng demokrasya sa pangako ng kapanatagan. Magandang halimbawa ang pamahalaang pambansa natin ngayon. Pangako nila ang kapanatagan at kapayapaan pero palagi't palaging may problemang lumalabas na tumitibag sa kanilang kakayahang papaniwalain ang mga mamamayan sa kanilang mga pangako. At sa patuloy na kawalang-kasiguraduhan ay nagkaroon ng iisa kasiguraduhan: na walang sigurado at walang katotohanan para sa pamahalaan at tangi na lamang nating gawin ay maghintay sa susunod na eleksiyon.
Call for Submissions: Coming Soon
“Coming Soon”, an anthology of erotic poetry, fiction and creative non-fiction on the loss of virginity. The piece must specifically address a first (human, as opposed to something like bestial) sexual experience. What we are looking for are pieces that depict an initiation into the sexual act, therefore we will not consider works that try to be coy: for instance, please don’t send a piece on how some character/persona discovers there is such a thing as fornication, yet doesn’t engage in it. We’d consider that a cop-out. Neither are we looking for pieces on, er, giving one’s self sexual pleasure. No, no, no. Works submitted should involve at least two conscious people (no corpses, please!), with an exchange of bodily fluids or whatnot. (If there is no exchange of bodily fluids, the work should address the question: But why the heck not?)
Open to Philippine writers in English and Filipino. Past published works are welcome as long as they have not yet appeared in an anthology.
Deadline: 31 January 2008.
Editors: Conchitina Cruz, Edgar Samar and Katrina Tuvera.
Please send submissions as MSWord documents to comingsoonantho@gmail.com. On the subject line of your e-mail, please indicate your genre (poetry, fiction, creative non-fiction) and language (English/Filipino). Multiple submissions are welcome, but each entry must be sent seperately. Inquiries should be sent to the same e-mail address.
Linggo, Oktubre 28, 2007
Ilang Tala sa Pagiging Tagapagtala ng 7th ANWW
Bakasyon mode na talaga ako last, last week bagaman hindi ko pa natatapos ang pangalawang kuwento ko para sa klase ko Malikhaing Pagsulat. Pero nabuhayan ako nang maghanap ng scribe sina Sir Marx para sa Ateneo National Writers Workshop ngayong taon. Muntik na akong hindi makasama dahil bagaman tinext nila ako noong Lunes, Martes na nang makatawag ako sa Kagawaran. Bagaman trabaho rin iyon at sigurado akong mapapagod sa buong linggo sa workshop bilang scribe, ginusto ko talagang sumama upang makipagkita muli sa ibang mga panelist lalong-lalo na si Amang Jun Cruz Reyes. Binigyan ko nga siya ng kopya ng bago kong kuwento.
I had fun to say the least. Masayang maging scribe dahil pinakinggan ko nang mabuti ang workshop. Ang mahirap lamang ay ang pagtama ng nostalgia sa akin habang nagtatala. Iba ang pakiramdam ng nasa sulok at pinapakinggan ang diskusyon kumpara sa paggiging bahagi ng diskusyon. Nakakainggit nga ang mga fellows ngayong taon dahil hindi sila gayong ngarag kumpara sa amin noong isang taon. Maaga patapos ang mga palihan bago mag-alas-5 habang inaabot ang session namin last year noong alas-6 medya. Kaya marami rin silang panahon upang mag-bonding at magpahinga. Nagkasakit ako noong isang taon pagkatapos ng workshop. At dahil maagang natatapos ang gabi, kalimitan ay pinapalipas na lamang ito sa pagkukuwentuhan o simpleng pag-bum.
Sa simula ng workshop, hindi pa ganoong nagkakasama ang mga fellows sa isa't isa lalo na sa pagitan ng mga lalaki at babae. Mas madali para sa kanilang magsama-sama dahil natutulog sila sa iisang palapag, sa ika-3 ang mga lalaki habang nasa ika-2 ang mga babae. Nagkaganoon dahil sa request ng mga madreng nakasabay namin sa pagrerenta ng mga silid sa Sacred Heart Novitiate, ang tradisyunal na venue ng Ateneo-Heights Writers Workshop. Ngunit nagsimula na rin silang lumapit pagdating ng Martes at pagkatapos ng "de-stress" ng Miyerkules. Kaya't pagdating ng Huwebes ay ni-rearrange nila ang mga mesa sa kinakainan namin upang makalikha ng isang mahabang mesa imbes na tatlong maliliit.
Ginanap ang fellows' night noong Biyernes at bilang tribute sa mga panel at staff ng workshop ay nagtanghal ang mga fellows ng isang parody ng workshop na puno ng mga quotables qoutes ng nakalipas na workshop. Isa lamang na listahan ng roles ng pagtatanghal:
Mogiy Lizada as Allan Popa ("Um. kasi ano." with a very pained and constipated expression)
En Villasis as Jun Cruz Reyes ("Alam ko ang psychology ng aso.")
Evie Macapugay as Benilda Santos ("Ngek. Ang corny." na demure na demure.)
Joy Icayan as Marjorie Evasco ("Levitas, Gravitas, Wave")
Sonny Sendon as Michael Coroza (Biglaang pag-awit)
Nanoy Rafael as Mikael Co ("Mahilig kasi ako sa porn e.")
Drew Robles as Egay Samar (Biglang sisingit sa session)
Camsy Ocumen as Susan Lara ("Exactly!")
Khaye Alpay as Jelson Capilos (Kung ano-anong kasipagang ginagawa sa tabi-tabi)
Gae Yamar as Nori de Dios (Nagdo-drawing ng mga flowers)
Joanna Laddaran as NCCA Representative
Claire Umali as Kawawang Fellow
Plano ko ring i-transcribe ang buong recording nito. Dahil sobrang saya. Lakas nga ng tawa ko sa .wav record nito e. Pagkatapos nito, nagkaroon ng reading. Pagkatapos ng bawat pagbasa, tatagay ang nagbasa hanggang matapos ang lahat.
Pumunta rin ang mga ka-Ligang Caty Bucu at Margie de Leon sa session. Sayang at hindi nakapunta sina Twinks, Sandy, Sunny at ng iba pang ka-Liga. Maybe next time. Makapag-reunion kaya. Tingnan natin.
Bagaman pagod na pagod na kami nang umalis kami ng SHN, tuwang-tuwa ako't nakasama sa experience na ito. Huwag sanang nakulitan ang mga tao sa akin lalo na si Allan Derain na kinulit ko tungkol sa isang kuwento.
Mabuhay ang Panitikan sa Pilipinas!
I had fun to say the least. Masayang maging scribe dahil pinakinggan ko nang mabuti ang workshop. Ang mahirap lamang ay ang pagtama ng nostalgia sa akin habang nagtatala. Iba ang pakiramdam ng nasa sulok at pinapakinggan ang diskusyon kumpara sa paggiging bahagi ng diskusyon. Nakakainggit nga ang mga fellows ngayong taon dahil hindi sila gayong ngarag kumpara sa amin noong isang taon. Maaga patapos ang mga palihan bago mag-alas-5 habang inaabot ang session namin last year noong alas-6 medya. Kaya marami rin silang panahon upang mag-bonding at magpahinga. Nagkasakit ako noong isang taon pagkatapos ng workshop. At dahil maagang natatapos ang gabi, kalimitan ay pinapalipas na lamang ito sa pagkukuwentuhan o simpleng pag-bum.
Sa simula ng workshop, hindi pa ganoong nagkakasama ang mga fellows sa isa't isa lalo na sa pagitan ng mga lalaki at babae. Mas madali para sa kanilang magsama-sama dahil natutulog sila sa iisang palapag, sa ika-3 ang mga lalaki habang nasa ika-2 ang mga babae. Nagkaganoon dahil sa request ng mga madreng nakasabay namin sa pagrerenta ng mga silid sa Sacred Heart Novitiate, ang tradisyunal na venue ng Ateneo-Heights Writers Workshop. Ngunit nagsimula na rin silang lumapit pagdating ng Martes at pagkatapos ng "de-stress" ng Miyerkules. Kaya't pagdating ng Huwebes ay ni-rearrange nila ang mga mesa sa kinakainan namin upang makalikha ng isang mahabang mesa imbes na tatlong maliliit.
Ginanap ang fellows' night noong Biyernes at bilang tribute sa mga panel at staff ng workshop ay nagtanghal ang mga fellows ng isang parody ng workshop na puno ng mga quotables qoutes ng nakalipas na workshop. Isa lamang na listahan ng roles ng pagtatanghal:
Mogiy Lizada as Allan Popa ("Um. kasi ano." with a very pained and constipated expression)
En Villasis as Jun Cruz Reyes ("Alam ko ang psychology ng aso.")
Evie Macapugay as Benilda Santos ("Ngek. Ang corny." na demure na demure.)
Joy Icayan as Marjorie Evasco ("Levitas, Gravitas, Wave")
Sonny Sendon as Michael Coroza (Biglaang pag-awit)
Nanoy Rafael as Mikael Co ("Mahilig kasi ako sa porn e.")
Drew Robles as Egay Samar (Biglang sisingit sa session)
Camsy Ocumen as Susan Lara ("Exactly!")
Khaye Alpay as Jelson Capilos (Kung ano-anong kasipagang ginagawa sa tabi-tabi)
Gae Yamar as Nori de Dios (Nagdo-drawing ng mga flowers)
Joanna Laddaran as NCCA Representative
Claire Umali as Kawawang Fellow
Plano ko ring i-transcribe ang buong recording nito. Dahil sobrang saya. Lakas nga ng tawa ko sa .wav record nito e. Pagkatapos nito, nagkaroon ng reading. Pagkatapos ng bawat pagbasa, tatagay ang nagbasa hanggang matapos ang lahat.
Pumunta rin ang mga ka-Ligang Caty Bucu at Margie de Leon sa session. Sayang at hindi nakapunta sina Twinks, Sandy, Sunny at ng iba pang ka-Liga. Maybe next time. Makapag-reunion kaya. Tingnan natin.
Bagaman pagod na pagod na kami nang umalis kami ng SHN, tuwang-tuwa ako't nakasama sa experience na ito. Huwag sanang nakulitan ang mga tao sa akin lalo na si Allan Derain na kinulit ko tungkol sa isang kuwento.
Mabuhay ang Panitikan sa Pilipinas!
Lunes, Oktubre 15, 2007
It's Over? Not Exactly
1.
Tapos na dapat ang semestre pero hindi pa naman talaga para sa akin. Tapos ko na ang lahat ng mga requirements ko para sa Development of Fiction habang hindi ko pa napapasa ang para sa Malikhaing Pagsulat. Sa Miyerkules, sana matapos ko na ang pangalawa kong kuwento. Ayokong masyadong bilisan kasi, ayon sa karanasan, pangit ang mga kuwentong kong masyadong pinapaspas. Gusto kong pag-isipan nang mabuti ang kuwentong ito at huwag madaliin.
2.
Tinapos ni Sir DM ang aming klase sa Development of Fiction noong Sabado sa "One Hundred Years of Solitude." Isa talaga iyon sa mga paburito kong libro at lalo ko iyong nagustuhan pagkatapos basahin nang pangalawang beses. Nagulat lang ako, habang pinagsalita ni Sir Dm ang buong klase kung anong tingin nila sa nobela, na maraming hindi nagustuhan ang nobela. Napatawa lang ako. Hindi daw nila maunawaan. Exag daw sabi ng isa. Masyado namang maraming nangyayari sabi ng isa. Nakakalito raw sabi naman ng isa. Ito marahil ang nararamdaman ni kaligang Ilia kung binabasa niya si Marquez. Ako lang ang nagsabi sa klaseng "it speaks to me." Kultura ang pangunahing dahilang sinabi ko kung bakit ganoon. Maraming karanasan ang Latin Amerika na kahawig ng sa Pilipinas lalo na ang karanasang kolonyal. At ito nga ang itinurong dahilan ni Sir DM kung bakit nalikha ang "magic realism." Isa itong pagbawi sa nakaraan, isang malikhang paghaka kung ano kaya ang nangyari noon, ang nayari rito gayong nakalimutan na, dahil pinalimot, ang kasaysayan. Ito, ito ang hinahanap kong patunay na hindi lamang technique ang magic realism. Isa itong paninindigan.
3.
Nanalo si Doris Lessing ng Nobel Prize. Marahil dahil marami akong ibang mga manunulat na sinusundan, na puro nga naman mga lalaki, medyo nagulat ako sa pagpiling ito. Pero mukhang sang-ayon naman ang marami sa pagpiling ito kumpara sa nakalipas na mga taon. Reklamo lamang ng iba'y bakit ngayon lang.
Mula sa BBC
Mula sa NY Times
Mula sa The Guardian 1, 2
Mula sa LA Times
4.
Napanood ko kahapon ang "Stardust" kaya ngayon ay binabasa ko ang nobela para malaman ko ang pinagkaiba. Hindi ko pa tapos pero kita kong maraming pinagkaiba ang nobela pagdating sa mga pangyayari sa banghay. May mga pangyayaring hindi nilagay sa pelikula. Pang-streamline na rin siguro. Iba ang nobela sa pelikula, tandaan natin. Pero feeling ko nasa budget na rin para sa special effects. May mga eksena sa pelikula na kakaiba at medyo biglaan, kagaya ng pagtatagpo ni Yvaine sa unicorn at ni Tristan kay Primus. Pero nagustuhan ko naman ang pelikula. Madaming magagandang shots na ipinapakita ang kalikasan. Hindi lang ako benta sa pag-iibigan nina Yvaine at Tristan (Tristran sa nobela). Pero OK lang. Natuwa naman ako kay Captain Shakespeare dahil hindi iyon ang tipo ng tauhang kukunin ni Robert de Niro na kilala ng mga tao. Cute lang talaga ang tauhang iyon. (what am i saying?) Pero recommended ko ang pelikulang ito. Kung gustong n'yo pang malaman ang ilang impluwensiya at mga pananaw ni Neil Gaiman tungkol sa fantasy, puntahan n'yo lang ang link na ito sa The Guardian.
5.
Nanalo nga pala si Sir Mike ng SEAWrite Awards. Congrats sa kanya!
Tapos na dapat ang semestre pero hindi pa naman talaga para sa akin. Tapos ko na ang lahat ng mga requirements ko para sa Development of Fiction habang hindi ko pa napapasa ang para sa Malikhaing Pagsulat. Sa Miyerkules, sana matapos ko na ang pangalawa kong kuwento. Ayokong masyadong bilisan kasi, ayon sa karanasan, pangit ang mga kuwentong kong masyadong pinapaspas. Gusto kong pag-isipan nang mabuti ang kuwentong ito at huwag madaliin.
2.
Tinapos ni Sir DM ang aming klase sa Development of Fiction noong Sabado sa "One Hundred Years of Solitude." Isa talaga iyon sa mga paburito kong libro at lalo ko iyong nagustuhan pagkatapos basahin nang pangalawang beses. Nagulat lang ako, habang pinagsalita ni Sir Dm ang buong klase kung anong tingin nila sa nobela, na maraming hindi nagustuhan ang nobela. Napatawa lang ako. Hindi daw nila maunawaan. Exag daw sabi ng isa. Masyado namang maraming nangyayari sabi ng isa. Nakakalito raw sabi naman ng isa. Ito marahil ang nararamdaman ni kaligang Ilia kung binabasa niya si Marquez. Ako lang ang nagsabi sa klaseng "it speaks to me." Kultura ang pangunahing dahilang sinabi ko kung bakit ganoon. Maraming karanasan ang Latin Amerika na kahawig ng sa Pilipinas lalo na ang karanasang kolonyal. At ito nga ang itinurong dahilan ni Sir DM kung bakit nalikha ang "magic realism." Isa itong pagbawi sa nakaraan, isang malikhang paghaka kung ano kaya ang nangyari noon, ang nayari rito gayong nakalimutan na, dahil pinalimot, ang kasaysayan. Ito, ito ang hinahanap kong patunay na hindi lamang technique ang magic realism. Isa itong paninindigan.
3.
Nanalo si Doris Lessing ng Nobel Prize. Marahil dahil marami akong ibang mga manunulat na sinusundan, na puro nga naman mga lalaki, medyo nagulat ako sa pagpiling ito. Pero mukhang sang-ayon naman ang marami sa pagpiling ito kumpara sa nakalipas na mga taon. Reklamo lamang ng iba'y bakit ngayon lang.
Mula sa BBC
Mula sa NY Times
Mula sa The Guardian 1, 2
Mula sa LA Times
4.
Napanood ko kahapon ang "Stardust" kaya ngayon ay binabasa ko ang nobela para malaman ko ang pinagkaiba. Hindi ko pa tapos pero kita kong maraming pinagkaiba ang nobela pagdating sa mga pangyayari sa banghay. May mga pangyayaring hindi nilagay sa pelikula. Pang-streamline na rin siguro. Iba ang nobela sa pelikula, tandaan natin. Pero feeling ko nasa budget na rin para sa special effects. May mga eksena sa pelikula na kakaiba at medyo biglaan, kagaya ng pagtatagpo ni Yvaine sa unicorn at ni Tristan kay Primus. Pero nagustuhan ko naman ang pelikula. Madaming magagandang shots na ipinapakita ang kalikasan. Hindi lang ako benta sa pag-iibigan nina Yvaine at Tristan (Tristran sa nobela). Pero OK lang. Natuwa naman ako kay Captain Shakespeare dahil hindi iyon ang tipo ng tauhang kukunin ni Robert de Niro na kilala ng mga tao. Cute lang talaga ang tauhang iyon. (what am i saying?) Pero recommended ko ang pelikulang ito. Kung gustong n'yo pang malaman ang ilang impluwensiya at mga pananaw ni Neil Gaiman tungkol sa fantasy, puntahan n'yo lang ang link na ito sa The Guardian.
5.
Nanalo nga pala si Sir Mike ng SEAWrite Awards. Congrats sa kanya!
Sabado, Oktubre 06, 2007
Panahon na naman ng Paspasan
1.
Technically, ito ang huling linggo ng mga klase sa semestre ngunit mukhang sasagarin ni Sir DM ang semetre at magkaklase pa kami sa susunod na Sabado para sa talakayin ang "One Hundred Years of Solitude." Kaya wala naman akong problema doon dahil isa sa pinakapaburito kong nobela ang "One Hundred Years of Solitude." Binabasa ko ulit ito ngayon at nakaka-2/3 na ako at nagugulat pa rin ako sa nobelang ito.
Kanina, tinalakay muna namin ang "The Brothers Karamazov." Nakakatuwang sa panapos ng klase ay pinapangako kami ni Sir DM na babasahin muli namin ang "The Brothers Karamazov" kapag 40 anyos na kami. "The Brothers Karamazov" ang gagawan ko ng panapos na papel para sa Development of Fiction at hindi ko alam ang gagawin ko dahil napakakapal, sa literal at matalinghagang aspekto, ng nobelang ito. Siguro ngang kailangang basahin ko itong ulit sa hinaharap.
2.
Natanggap ko ang email mula sa Milflores tungkol sa progreso ng flash fiction anthology nila. Ayon sa sulat, imbes na maglabas ng iisang aklat, maglalabas na raw sila ng dalawa, isang Ingles at isang Filipino. Para raw mas mura sa mga mamimili.
Kasama rin sa email ang listahan ng mga manunulat na bahagi ng mga antolohiya. Hindi ko na ilalagay dito ang buong listahan. Bagaman masayang makita sa listahan sina Kael, Chan, Caty, Sir Larry at Sir BJ. Disyembre ang target na release date.
3.
Isa lang munting listahan na kailangang tapusin para sa pagtatapos ng semestre:
1. Rebisyon ng unang kuwento para sa Fil 212.2 [x]
2. Papel para sa Development of Fiction [ ]
3. Powerpoint na katuwang ng papel para sa Development of Fiction [ ]
4. Pangalawang kuwento para sa Fil 212.2 [ ]
5. Ang napipintong papel para sa Fil 202 (kailangang matapos ko ito para maka-enrol next sem) [ ]
Technically, ito ang huling linggo ng mga klase sa semestre ngunit mukhang sasagarin ni Sir DM ang semetre at magkaklase pa kami sa susunod na Sabado para sa talakayin ang "One Hundred Years of Solitude." Kaya wala naman akong problema doon dahil isa sa pinakapaburito kong nobela ang "One Hundred Years of Solitude." Binabasa ko ulit ito ngayon at nakaka-2/3 na ako at nagugulat pa rin ako sa nobelang ito.
Kanina, tinalakay muna namin ang "The Brothers Karamazov." Nakakatuwang sa panapos ng klase ay pinapangako kami ni Sir DM na babasahin muli namin ang "The Brothers Karamazov" kapag 40 anyos na kami. "The Brothers Karamazov" ang gagawan ko ng panapos na papel para sa Development of Fiction at hindi ko alam ang gagawin ko dahil napakakapal, sa literal at matalinghagang aspekto, ng nobelang ito. Siguro ngang kailangang basahin ko itong ulit sa hinaharap.
2.
Natanggap ko ang email mula sa Milflores tungkol sa progreso ng flash fiction anthology nila. Ayon sa sulat, imbes na maglabas ng iisang aklat, maglalabas na raw sila ng dalawa, isang Ingles at isang Filipino. Para raw mas mura sa mga mamimili.
Kasama rin sa email ang listahan ng mga manunulat na bahagi ng mga antolohiya. Hindi ko na ilalagay dito ang buong listahan. Bagaman masayang makita sa listahan sina Kael, Chan, Caty, Sir Larry at Sir BJ. Disyembre ang target na release date.
3.
Isa lang munting listahan na kailangang tapusin para sa pagtatapos ng semestre:
1. Rebisyon ng unang kuwento para sa Fil 212.2 [x]
2. Papel para sa Development of Fiction [ ]
3. Powerpoint na katuwang ng papel para sa Development of Fiction [ ]
4. Pangalawang kuwento para sa Fil 212.2 [ ]
5. Ang napipintong papel para sa Fil 202 (kailangang matapos ko ito para maka-enrol next sem) [ ]
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)
