Parang ayoko nang dumalas sa McDo a. Punyetang "Super Size Me" na iyan, masyadong convincing.
Isang anti-fastfood at, ultimo, anti-McDo ang documentary na ito. Si Morgan, ang direktor at bida ng pelikula, ay kakain lamang ng sa McDo, umaga, tanghali, at hapunan, sa loob ng 30 araw. Susubaybayan ang kanyang katawan ng mga doktor at iba pang mga eksperto.
Ngunit hindi lamang puro pagkain ang pinapakita ng pelikula. Malalim na pinag-uusapan ng pelikula ang mundo ng fastfood. Mga statistiko at datos ay ipinakita nila sa isang makulay at simpleng paraan. Mga nakakatuwang animation at mga interesanteng kuwento. Kaya madaling makakumbinsi.
Maganda ang pagbabalanse ng pelikula sa mga nangyayari kay Morgan at sa mga datos at inpormasyon na ibinibigay nito. Mula sa mga araw-araw na pagkain ni Morgan hanggang sa mga check-up niya sa mga doktor ay magaling na pinapaggitan ng mga statistiko at magagaling na animation tungkol sa McDo.
Kagaya ng sinabi ko, napaka-biased laban sa McDo ang pelikulang ito. Pero sa epektibo ang pagkumbinsi ng pelikula sa pag-ayaw nito sa McDo. Makumbinsi man ang manonood o hindi, malinaw ang mensahe ng pelikula at naipahayag naman ito sa isang malinaw at nakakatuwang paraan. Sige, bibili pa ako ng BigMac.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento