Pagkatapos ng kakaibang pangyayari noong Linggo, nanood ako ng pelikulang "The Terminal" bago makipagkita kina Mommy at Ninang Lily sa Glorietta. Maganda siyang pelikula pero masyadong napaikot sa ideya ng paghihintay ang kuwento.
Si Viktor Navorski, na ginampanan ni Tom Hanks, ay dumating sa Amerika ngunit hindi siya hinayaang makalabas ng paliparan dahil sumiklab ang isang rebolusyon sa kanyang bansang "Krakozhia" at nagkaroon ng problemang diplomatiko. Nakakatuwa kung paano siya namuhay, paano siya nakipagkaibigan sa mga empleyado ng paliparan at kung paano siya nanatiling tapat sa kanyang pangako na hindi lumalabag sa batas.
Maganda ang pag-arte ng mga aktor at aktres sa pelikula. Nakakatuwa ang paggiging mala-Russian ni Tom Hanks sa paliparan. At maraming mga tauhan sa pelikula ay galing sa iba't ibang nasyonalidad. Sa totoo lang, maliban kay Tom Hanks, karamihan ng mga tauhan sa pelikula ay ginapanan ng mga aktor na may ganoong nasyonalidad. Maganda ang pagpapakita ng multicultural na Amerika sa "The Terminal" hindi lamang dahil paliparan iyon. Imbes, dahil Amerika ang ultimong destinasyon ng karamihan.
Astig naman ang set. Hindi ko inakala na hindi pala isang tunay na paliparan ang ginagalawan ng mga tauhan. Magaling ang pagkakagawa nila.
Sa tingin ko, ang problem lang ng pelikula ay halos minimal ang tunggalian ng mga tauhan. Kahit na ang namamahala ng paliparan ay hindi isang tunay na hadlang para sa ibang mga tauhan. Ang dahilan siguro ng tema ng pelikula tungkol sa paghihintay at pasensiya ng tao. Mayroon ding mga di-kapanipaniwalang pangyayari na hindi nabigyang dahilan.
Maganda siya. Masyadong stereotype ang boss. Pero maganda ang pagkakagawa ni Steven Speilberg sa isang pelikulang may magandang mensahe at nagbibigay ng magandang pakiramdam.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento